Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Świetne, bardzo ładnie wydane kompendium wiedzy o 1001 filmach (powstałych do 2016 roku), które zdaniem autora należy zobaczyć, czy które warto zobaczyć ze względu na walory artystyczne czy też rolę jaką odegrały w historii kinematografii, lub po prostu osiągnęły wysoki poziom oglądalności. Oczywiście wybór filmów może być dyskusyjny. Mnie nie zraża. Ja używam tej książki jako uzupełnienie wiedzy o filmach zawartych na filmwebie oraz swoisty dziennik tego co już z tych filmów obejrzałem, co jeszcze przede mną i czego powinienem unikać.
To opasłe tomisko moim zdaniem powinno znaleźć się na półce każdego zaciekłego fana kinematografii.

Świetne, bardzo ładnie wydane kompendium wiedzy o 1001 filmach (powstałych do 2016 roku), które zdaniem autora należy zobaczyć, czy które warto zobaczyć ze względu na walory artystyczne czy też rolę jaką odegrały w historii kinematografii, lub po prostu osiągnęły wysoki poziom oglądalności. Oczywiście wybór filmów może być dyskusyjny. Mnie nie zraża. Ja używam tej książki...

„Świat według Garpa”. W moim przypadku najpierw był film (obejrzany kilkukrotnie) i dopiero teraz, po latach, przyszła kolej na książkę. Jednego z drugim nie należy porównywać, każde samo w sobie jest wartościowe, i tego też nie będę próbował. Muszę jednak nadmienić że czytając książkę trudno mi było wyzbyć skojarzeń postaci Garpa z Robinem Williamsem (on zagrał rolę Garpa) oraz byłego footballisty z Johnem Lithgow’em (filmowa postać Roberty).
Jaka jest zatem książka? To pozycja trudna do scharakteryzowania w prostych słowach. Naszpikowana wielowątkowością i barwnymi postaciami, malownicza w oddawaniu uczuć i zdarzeń, nie pozbawiona dramaturgii ale też nasycona absurdem, czy wulgarnym humorem, bawi, wzrusza, budzi ciekawość i rozczarowanie, momentami obraża uczucia obscenicznymi opisami. To książka trudna i nieoczywista, chociaż dokumentująca życie fikcyjnego pisarza i absurdalne historie spotykające jego i jego najbliższych. Są tu fragmenty które zapadną w pamięci na długo, zwroty które będą ponadczasowymi cytatami (jak te poniżej), ale są też takie fragmenty przez które jako czytelnikowi trudno było przebrnąć, których jakby nie było nic byśmy nie stracili a może książka na tym bardziej by zyskała. Mam tu na myśli wplecione w główną fabułę „wypociny” pisarskie Garpa w postaci części jego powieści. Bo Garp pisarzem w mojej ocenie był miernym a był bardziej ojcem, mężem, zapaśnikiem, trenerem zapasów, kucharzem, skutecznym cudzołożnikiem i przede wszystkim synem „seksualnie podejrzanej” Jenny Fields.
Jenny, która uważała że „Na tym sprośnym świecie [...] jest się czyjąś żoną albo czyjąś dziwką - albo na najlepszej drodze do stania się jedną czy drugą. A jeśli nie pasujesz do żadnej z tych kategorii, dają ci do zrozumienia, że coś jest z tobą nie w porządku”. „Jenny Fields odkryła, że znacznie łatwiej zyskać szacunek, szokując innych ludzi, niż próbując żyć własnym życiem, z zachowaniem odrobiny intymności.”
To co jest niewątpliwym atutem to warsztat pisarski autora, który w plastyczny i gawędziarski sposób prowadzi nas przez swą powieść, wyraźnie i ze szczegółami kreśli pełnowymiarowe postacie pełne człowieczeństwa z ich wadami i zaletami, ubierając je w nieprawdopodobne historie zdarzeń.
To była dobra, choć może zbyt długa lektura. Nie jest to może najlepsza, chociaż na pewno najbardziej znana, powieść Irvinga ale naprawdę dobra i warta poświęcenia czasu. Daję 8 gwiazdek (ciut na wyrost).

„Świat jest komiczny dla tych, którzy myślą, a tragiczny dla tych, co czują.”

„Świat według Garpa”. W moim przypadku najpierw był film (obejrzany kilkukrotnie) i dopiero teraz, po latach, przyszła kolej na książkę. Jednego z drugim nie należy porównywać, każde samo w sobie jest wartościowe, i tego też nie będę próbował. Muszę jednak nadmienić że czytając książkę trudno mi było wyzbyć skojarzeń postaci Garpa z Robinem Williamsem (on zagrał rolę Garpa)...

„Zaginione Miasto Z” to opowieść Davida Granna, dziennikarza z XXI w., który po niemal 100 latach podąża tropem za losami legendarnego podróżnika pułkownika Percy’ego Fawcetta, którego determinacja w poszukiwaniu amazońskiego Eldorado graniczyła z obłędem. Pułkownika który niemal całe życie poświęcił na eksploracji Amazonii w poszukiwaniu mitycznego złotego miasta, organizując kilka morderczych wypraw okupionych wieloma ofiarami istnień ludzkich, by wreszcie w ostatniej, razem z synem i przyjacielem zaginąć bez wieści. To opowieść o pasji, determinacji, sile charakteru, wierze w swoje przekonania, odwadze, nadludzkim wysiłku w zmaganiu z przyrodą i samym sobą. To powieść o nieugiętej sile charakteru człowieka, ale też o sile i bogactwie przyrody amazońskiej dżungli, dziwnych a czasem przerażających obyczajach plemion zamieszkujących w tamtych czasach tę część świata.
To pełna rozmachu opowieść przygodowa, oparta na faktach, która wciąga czytelnika i przenosi w klimat wypraw sprzed stu lat, doskonale łącząc przygodę, poznawanie świata, historię tamtych czasów i sposób patrzenia podróżników na to co jeszcze nie odkryte.
Czytając tą lekturę znowu stajemy się chłopcami czy młodzieńcami rządnymi przygód i odkryć jak kiedyś zaczytując się w powieściach Szklarskiego o Tomku Wilmowskim (kto kiedyś czytał przygody Tomka to mnie chociaż trochę zrozumie:) ).
Polecam

„Zaginione Miasto Z” to opowieść Davida Granna, dziennikarza z XXI w., który po niemal 100 latach podąża tropem za losami legendarnego podróżnika pułkownika Percy’ego Fawcetta, którego determinacja w poszukiwaniu amazońskiego Eldorado graniczyła z obłędem. Pułkownika który niemal całe życie poświęcił na eksploracji Amazonii w poszukiwaniu mitycznego złotego miasta,...